Acı Vatan Gurbet 30 senemi aldı benden…!!

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla…..

    Sevgili okuyucularım bugünde sizler ile birlikte olmanın mutluluğunu yaşıyorum..

Bugün Gurbeti ele almak istedim , çünkü ömrüm gurbette geçti ve zorlukları ile hâla karşılaşıyorum ve biraz bu gurbetin çilesini anlatmak, sizler ile gurbetçilerin sıkıntılarını paylaşmak istedim ! izniniz ile..

       Gurbet ellerde çocukluğum, gençliğim, ömrüm geçti ve niceleri hâlâ o gurbetin çilesini çekiyor malesef !

14 yaşında iken evlendirilip Almanyaya küçük gelin olarak gittim, Çocukluğumu ve gençliğimi yaşayamadan Kadın ve Anne olmuştum.

Hani çocuk gelinler varya ! İşte bende bir çocuk gelindim!

15 yaşında anne olmuştum ama bende bir çocuktum!

Çizgi film seyrederek bebeğimi ninni yapıyor, mama yediriyordum !

Evet 14 yaşında Almanyaya gitmiş ve bütün acıları bir bütün  olarak yaşamıştım!

Kendim Ana kuzusu iken Anne olmuştum!

Almanya da dil bilmez yol bilmez, Anadan, babadan,  kardeşlerimden ayrı,

 uzak diyarlarda garip gibi kalmıştım!  

Kimsesiz çaresiz yapayalnız!!!!

Hani Almanya yı çok büyütüyorlar ya gözlerinde,

halbuki çile dolu yıllarım acılarım hep orada geçti! Ben Almanya yı, ben Gurbeti sevemedim !

Evden dışarı çıkmak yasaklanmıştı,

Kimseciklerim yoktu derdimi paylaşacak!

Küçük bir kız çocuğunu düşünün uzak diyarlarda yalnız ve çaresiz! Gelsem gelemiyorum ! Dursam duramıyorum!

Tek gücüm ağlamaya yetiyordu !

Vatanıma dönmek istesem yollamıyorlar ,

Telefonda konuşmak dertleşmek yasak ! 

Hangi birini anlatsam bilmiyorumki koca bir 30 senenin…

Domatese bibere patlıcana hasret kalmıştım,

VATANIM da bu sebzeleri doyasıya yerken Almanyada alamaz olmuştum! Çünkü 

Et’ten kıymadan pahalıydı orada sebzeler ..

Burnumda tüterdi domateslerin kokusu , tadımlık alırdık domatesi biberi patlıcanı ya 2 tane yada 3 , onların’da ne tadı ne kokusu olurdu ..

Hani Almancı dedikleriniz varya !

Ne zorluklar çekiyorlar oralarda bir bilseniz !

Sadece siz Türkiyeye tatile gelen bol para harcayan Almancıları görüyorsunuz ama iç yüzü öyle değil işte!

Ne zahmetler ile izine gelebilmek için para biriktirdiklerini , ne eziyet çekerek o hengame içinden Vatanlarına geldiklerini bilmiyorsunuz !

Ben  1986 senesinde Almanyaya gittim , gittiğimde şok olmuştum! Kümes gibi evler,

Sokaklarda bir Allah kulu yok ,

Gelin gittiğim evde eşyaların hepsi ikinci el ..

Kullanılmış eşyalar doluydu evde hiç bir tanesi yeni değildi!

Bu nasıl Almanya böyle dedim,sesli sesli !

Bu muydu Almanya diye imrendikleri !

Bu muydu uğruna beni feda ettikleri !

Bu muydu çocukluğumu gençligimi  feda etmek için gönderildiğim yer !

Gün geliyor ekmek almak için  para bulamıyorduk !

Almancı bu , bunda çok para vardır  diye etiketlediginiz bizler aslında sizler kadar  şanslı değildik!

Vatanımıza kavuşmak, Ailemiz ile hasret geçirmek için en az 5 bin euro ya ihtiyacı olan 

Ve o parayida yemekten giymekten keserek biriktirip Vatanına gelmek isteyen biçarelerdik…

Ama Almanlar bize yabancı , sizler bize Almancı dediniz !

Turkiyeye geldiğimizde bize 5 liralık şeyi 15 liraya satmak için yarış ettiniz !

Halbuki biz ne sıkıntılar çekerek Türkiye’mize

 Geliyorduk bilemediniz …!

İnsanoğlu ne garip ! 

Bilmeden görmeden ne çok yargısız infaz yapıyor…

Gurbetçi zaten yâd ellerde yeterince üzülüyor!

Birde sizler can evinden vurmayın!

Onları bagriniza basın ,

Onlara kucak açın, 

Onlar size hasret yaşıyor,

Turkiye’mize hasret yaşıyor ,

Gurbetten gelenlere Sevgi ile yaklaşın lütfen, önyargi ile değil…..!!

Almanya ya gittiğim sene çok garip ve yalnızdım !

Tesettürlü olduğum için yadirganmistim !

Allahin Selamını  veriyordum , ama  Türk Hanımlar selamımı almiyorlardi !

Çoğunluk islamdan uzak yaşıyordu o zamanlar !

Onların içindeyken kendimi onlara kaptirmaktan ve nefsime uyarak onlara benzemekten çok korkuyor ve her gece Rabbime “bana yardim et beni yalniz birakma Allahim”  diye dua ediyordum …  

Bir Kadir gecesi idi hiç unutmuyorum ,

Ben 19 yaşımda ve 3 çocuk Annesi olmuştum,

3 üncü çocuğum daha bebek olduğu için Camiye gidememistim ve çok üzülmüştüm!

Çocuklarimin babası Camiye gitmişti ben ise bebeğimi ayağımda sallayarak uyutmaya çalışırken bir taraftanda ;

” Allah’ım  bana öyle bir imkân verki İslam dinini bilmeyen kullarına anlatayım, senin dinini öğreteyim ne olur bana hayırlı kapılarını aç yoksa bende cahil ve  islamdan habersizlere uyup kaybolacagim ! Ne olur bir imkan ver bana , senin dinini anlatabilmek için bana yardım et Allahim ” diye dua ederek uyuya kalmışım,

 derken çocuklarımın babası beni heyecanla uyandırdı” Ayşe kalk sana bir mujdem var kalk bir abdest al söyleyeceğim dedi..”

Ben heyecanla  yerimden firlayarak abdest aldım ve sabırsızlıkla bana vereceği müjdeyi bekledim ve şöyle söylemişti ” Ayşe bu gece Caminin Başkanı beni çağırdı ve dediki , Ayşe Hanım’in bilgili olduğunu ve dini bütün olduğunu duyduk , bizim Camide Hoca Hanıma ihtiyacımız var Ayşe Hanım çocuklarımıza ve hanımlarımıza İslami öğretip  dini eğitim verebilirmi  diye sordu ” demezmi …

Ben gözyaşlarımı tutamamıştım, sevinçten hüngür hüngür ağlıyordum !

”  Yarabbi  bu kadar çabuk mu kabul ettin dualarımı sen ne büyüksün Allahim sen beni duydun ve dua’ma bu Kadir gecesinde aynı gecede icabet ettin ve cevap verdin , sana sonsuz hamd olsun Allahim ” diyerek şükür secdesi yapmıştım ve öylelikle o hafta Din derslerine başlamıştım çok şükür…

Ve benim Selamımı almayan ve beni tesettürümden dolayı küçük gören o bayanlara İslamı ve dinimizi anlatmış ve namaza başlamalarına Kuran’ı Kerim öğrenmelerine vesile olmuştum….

Çok şükür Rabbime’ki beni onlara değil onları bana ve İslama uydurmuştu…Elhamdülillah ..

Ve 24 sene boyunca bu görevde yüzlerce Türk ve yabancı talebe yetiştirmek nasip olmuştu..

İşte böyle sevgili okuyucularım Gurbette zor günleri bu şekilde Rahman’a yakın yaşayarak geçirdim Elhamdülillah..

Evet sevgili okuyucularım acı Vatan Gurbette yaşadığım acıların yani sıra  bu gibi güzelliklerle oldu cok şükür. Daha nice hatıralar var böyle,

Zaman zaman sizler ile bir çoğunu paylaşmak istiyorum insaAllah…

Dedim ya ben acıyı da tatlıyı da mutluluğu da  hüznü de paylaşmayı seviyorum 

Sizler okudukça paylaşma isteğim dahada cok artıyor. İyiki varsınız….

Yine vaktinizi aldım sevgili okuyucularım , Hakkınızı helal edin!

Haftaya Pazar günü başka bir konu ile aranızda olmak dileği ile Rahman’a emanetsiniz 

Kalın sağlıcakla 

Ayşe Yolcu