Ayşe Yolcu'nun 17.02.2022 tarihli köşe yazısı.
Hayırlı Cumalar sevgili okurlar..
Şefkatli ve cömert Allah'ın adı ile ...
Kandıra'ya yerleşmeye karar verdiğim zamanları düşünüyorumda bazen,
Seneler sonra vatanıma dönmenin heyecanı öyle mutlu etmiştiki beni
Çocukluğumun geçtiği ve her bir köşesinde anılarım hatıralarım olan memleketim, hiç biryere değişemediğim
Nereye gidersem gideyim hep içimde özlem duyduğum hasreti ile yandığım memleketim...
***
Ne yapabilirim burada diye düşünürken,Kadınlara hitap edebileceğim bir şey olmalı dedim ve küçük bir tesettür kıyafeti satan butik açmak geldi aklıma ve öylede yaptım çok şükür.
Ama çok zorluklar çektim başlangıçta,
Tek başına mücadele etmek kolay değildi elbet, sıfırdan bir düzen kurmak.
Ve herseyle tek başına ilgilenmek ...
Kimseye boyun bükmeden güçlü olabilmek ..
Her şeyde Rabbime sığınır ,derdimi kederimi gözyaşları ile bağrı yanık bir halde onun huzuruna varır, secdeye kapanır, onunla konuşurdum...
Çok sıkıntılı günler geçirdiğim zamanlarım oldu , maddi manevi çok zorluklar çektim sevgili okurlar ama kimseye el açıp boyun bükmeden hep Rabbime yöneldim.
***
Bir gün hiç unutmuyorum ;
dükkanı yeni açtığım sıralar 500 liraya öyle çok ihtiyacım vardıki ! Toptancıya para vermem gerekiyordu ama elimde kuruşum dahi yoktu,
İstesem herkesten alabilirdim ama kimseye muhtaç olmak istemiyordum
Kimseye el açmak istemiyordum,
Çünkü benim sahibim Allah.
Bir tek onun huzuruna el açıyor, birtek ondan istiyordum..
Ve yine o gün bağrım yanık hüzünlü ve ağlayarak dükkanın kapalı bölümünde
Allah'ıma yalvardım;
Allah'ım ! bugün benim 500 liraya cok ihtiyacım var!
Ne olur beni senden başkasına muhtaç etme , el açtırıp boyun büktürme!
Benim sahibim sensin ,rızkımı veren sensin!
Ne olur bugün bana bu parayı nasip et Allah'ım !
Beni inayetinle rızıglandır diye ağlayarak yalvardım...
***
Aradan zaman geçti akşama kadar baya bir satış oldu dükkanda çok şükür
Ve dükkanı kapatmama 10 dakika varken saydım parayı baktım 470 liralık satış olmuştu.
Çok mutlu oldum çok şükrettim ama 30 lira açığım vardı, derken amcaoğlu ile eşi girdi dükkana.
Bir şeyler almak istiyordu eşine ve gitti rafta duran 30 liralık gömleği aldı.
Tabi benim gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı,
Rabbimin bana olan İkramından dolayı, sevinç ve şükür damlalarıydı gözümden düşen yaşlar...
Amcaoğlu telaşlandı;
Ne oldu abla niye ağlıyorsun? Dedim ki; ben bu sabah Rabbime dua ettim.
Beşyüz liraya ihtiyacım var Allah'ım diye
Amca oğlu: sakın deme 470 lira oldu da kalan 30 lirayı da siz tamamladınız,
Düşer bayılırım şurda dedi, gülerek.. Evet ablacım aynen öyle oldu dedim...
Allah diyen hiç mahrum olurmu sevgili dostlar...
Allah yaralı gönülleri en iyi bilen ve kuluna her daim yetişen merhametli cömert olandır . Sonsuz şükürler olsun ona...
İşte böyle dostlar gideceğimiz tek kapı onun kapısı olmalıdır...
Ve şimdi senelerdir bizler de Rabbimin ihtiyaç sahibi kullarına Rabbimin inayeti ile yardım etmeye çalışıyoruz elhamdülillah
Allah diyen, Allah'a sarılan, Allah'a sığınan hiç bir kul mahrum olmaz sevgili dostlar.
***
Seyyit nesiminin sözü ile bitirelim inşallah.
Zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına, rızkımı veren Huda'dır kula minnet eylemem.
Kalın sağlıcakla sevgili okurlarım..
Ayşe Yolcu
